NUKLEARNA AMERIKA Sedam najčudnijih oružja vojske SAD

Neki od najinteresantnijih tipova nuklearnog oružja iz američkog vojnog arsenala korišćeni su još pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka. Danas se ovi primerci smatraju najčudnijima od ove vrste naoružanja, piše Biznis insajder.

Zavisno od tipa, “Dejvi Kroket” je imao razornu moć od 10 ili 20 tona. Imao je dva modela, od kojih je jedan bio manji, ručni, dok je drugi mogao da se montira na džip.

“Kroket” su koristile minobacačke jedinice za uništavanje sovjetskih tenkova i vojnika, koje su izlagali ekstremno visokom nivou zračenja unutar radijusa od 400 metara od mesta udara.

Pre nego što su razvijene efikasne rakete zemlja-vazduh i navođene rakete vazduh-vazduh, Amerika je tražila način da obori velike formacije neprijateljskih aviona, pa je tako proizveden AIR-2 Genie.
Prvi put je upotrebljen 1957. i ispaljivan je sa američkih lovaca. Ekplozivna snaga od 1,5 kilotona bila je smrtonosna do udaljenosti od 300 metara. Da bi dokazali američkoj javnosti da raketa može bezbedno da detonira iznad američkih gradova, jedna raketa je detonirana dok je pet pripadnika američkog ratnog vazduhoplovstva stajalo ispod nje. Ipak, ova raketa nije dugo “potrajala”

Već četiri godine kasnije, u upotrebu je ušla navođena raketa. AIM-26 Falcon imao je nuklearnu eksplozivnu snagu 250 tona i pratio je ciljeve pomoću poluaktivnog radara.

Mark 45 je dizajniran da uništava neprijateljske podmornice, a navođen je žicom. Komanda za aktiviranje detonacije snage 11 kilotona dolazila je sa podmornice. Torpedo je bio dugačak skoro šest metara i imao je domet 8-12 km.

UUM-44 je raketa koja se ispaljuje sa podmornice. Posle izlaska iz torpedne cevi, aktivirao bi se raketni motor i izbacio raketu na površinu vode koja bi krenula prema unapred određenom cilju. Na licu mesta raketa se odvajala, a bojeva glava od pet kilotona padala je u vodu i eksplodirala na unapred određenoj dubini, uništavajući neprijateljske podmornice.

Iako su poznate kao nuklearne kopnene mine, dizajnirane su da detoniraju pred neprijateljskim trupama, izazivajući odrone i trujući okruženje.
Posebne verzije su spuštane iza neprijateljskih linija sa timovima od dva vojnika, koji su koristili bombe za uništavanje luka, elektrana i centara za komunikacije.
Nuklearna eksplozivna snaga dostizala je 15 kilotona.

U američkom arsenalu postojalo je mnoštvo različtih nuklearnih artiljerijskih granata. Najviše ih je ušlo u upotrebu između 1953 i 1963. godine. Prvi modeli su izgledali kao M65, prikazan na video-snimku. Imali su municiju velikog kalibra sa ogromnim bojevim glavama koje su izazivale eksploziju 15-20 kilotona.

Vremenom se municija smanjivala i na kraju je imala 155 milimetara i razornu snagu od 72 tone.

Mark 16 je bio u upotrebi samo od januara 1954 do aprila 1954. Bombe zasnovane na prvoj termonuklearnoj bombi ikada bačenoj “Ajvi Majk”, sadržale su deuterijum koji je morao konstantno da se hladi do temperature od -150 stepeni Celzijusa.

Imale su razornu snagu 6-8 megatona (1 megatona je 1.000 kilotona), ali su postale prevaziđene pošto je uspešno obavljeno testiranje termonuklearnih bombi na čvrsto gorivo koje nisu zahtevale hlađenje.